به گزارش سارین، دهانه بزرگی که از فضا قابل مشاهده است در سیبری باز شده است. این سوراخ عظیم که «دروازه جهنم» نام دارد به سرعت در حال گسترش است.
“دروازه جهنم” در سیبری یا دهانه پاتاگایکا که از فضا به شکل خرچنگ نعل اسبی دیده می شود، در دهه 1960 ظاهر شد، اما رشد آن در دهه های گذشته شتاب گرفت و از سال 1991 تا 2018 سه برابر شد.
دهانه بزرگ سیبری
سوراخ پاتاجیکا یا “دروازه جهنم” نشان دهنده وضعیتی است که جهان امروز در آن تجربه می کند. مناطق قطب شمال با سرعت بیشتری در حال گرم شدن هستند و باعث آب شدن یخ ها می شود.
پرمافراست یا پرمافراست همانطور که از نامش پیداست لایه ضخیمی از خاک است که در سطح زمین یافت می شود و همیشه یخ زده است. حداقل قبلا همیشه یخ زده بودند.
دهانه پاتاجیکا در واقع یک دهانه نیست، بلکه یک “سکون” رکود مذاب است. در این پدیده زمانی که خاک منجمد برفک می زند، حفره ای ایجاد می شود و باعث ریزش خاک و رانش زمین می شود.
هزاران نمونه از این پدیده در حال حاضر در مناطق قطبی مشاهده شده است، اما هیچ چیز نمی تواند با دهانه غول پیکر پاتاگایکا یا دروازه جهنم مقایسه شود.
آینده زمین
با ذوب شدن یخچال ها، تمام حیوانات و گیاهانی که قرن ها در هسته آن یخ زده بودند شروع به تجزیه شدن می کنند. تجزیه این مقدار از گیاهان و حیواناتی که در خاک همیشه یخ زده به دام افتاده اند، مقدار زیادی متان و دی اکسید کربن آزاد می کند.
متان و دی اکسید کربن از جمله قوی ترین گازهای گلخانه ای هستند که باعث گرم شدن کره زمین و سریع ترین ذوب یخ های دائمی می شوند و این چرخه همچنان ادامه دارد.
منجمد دائمی 15 درصد از زمین های نیمکره شمالی را تشکیل می دهد و ناگفته نماند که حاوی مقدار زیادی کربن است که انتشار آن برای آینده زمین فاجعه بار خواهد بود.
عظمت درهای جهنم
تصاویر ماهواره ای نشان می دهد که اندازه دهانه باتاگایکا سالانه یک میلیون متر مکعب در حال افزایش است. تاکنون یخ دهانه پاتاگیکا به اندازه 14 هرم بزرگ جیزه آب شده است.
گزارش های علمی نشان می دهد که هر ساله حدود چهار تا پنج هزار تن کربن از طریق گسترش دروازه جهنم در جو منتشر می شود.
sadonline به نقل از سارین