سکوت تهران و ترور ترامپ

به گزارش هاند آنلاین، ترور نافرجام دونالد ترامپ در روز شنبه به نقطه عطفی در معادلات سیاسی آمریکا تبدیل شده است که بدون شک می تواند همچنان تاثیر مستقیم و ملموسی بر روابط سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران داشته باشد. به ویژه اینکه بنا به اظهارات و شعارهای دولت مسعود مزیکیان در جریان تبلیغات انتخاباتی، به دنبال از سرگیری مذاکرات با آمریکایی ها برای احیای برنامه جامع اقدام مشترک و لغو تحریم ها است. این در حالی است که طی چهار روز گذشته شاهد سکوت شدید مقامات جمهوری اسلامی ایران به استثنای محمدجواد آذری جهرمی و عباس آخوندی به عنوان وزیران دولت های حسن روحانی و محمود بودیم. احمدی نژاد هیچ واکنشی از سوی مقامات سابق و فعلی جمهوری اسلامی ایران به این ترور نداشته است. حال باید دید آمریکایی ها این سکوت و انفعال مقامات جمهوری اسلامی ایران در قبال ترور دونالد ترامپ را چگونه توضیح خواهند داد؟ بنابراین سوال اساسی در اینجا این است که دلیل یا دلایلی که منجر به این سکوت تهران در برابر ترور ترامپ شده چیست؟ آیا موضوع فقط به نقش ترامپ در ترور سردار سلیمانی و اتخاذ سیاست فشار حداکثری و سایر برنامه‌های ضدایرانی در دوران ریاست‌جمهوری او محدود می‌شود یا موارد دیگری وجود دارد؟

آقای زکریان، دلیل سکوت تهران در قبال ترور دونالد ترامپ را چگونه ارزیابی می کنید؟

همانطور که ملاحظه می کنید یکی از اصول سیاست خارجی در یک حکم خاص، پاسخگویی به هر رویدادی در تحولات بین المللی است، مشروط بر اینکه این واکنش مبتنی بر منافع ملی باشد. اکنون عدم واکنش رسمی به ترور دونالد ترامپ در جمهوری اسلامی ایران را می توان به دو دلیل عمده نسبت داد.

دلایل چیست

اول اینکه ما شاهد یک دوره گذار در ایران از دولت سیزدهم به دولت چهاردهم هستیم که بعد از فوت آقای ابراهیم رئیسی اتفاق افتاد. یعنی از یک سو دولت موقت در حال کار است و از سوی دیگر مسعود مازیکیان هنوز کار خود را به عنوان رئیس جمهور جدید آغاز نکرده است. بنابراین هیچ دولت مستقر و رسمی برای واکنش وجود ندارد.

اما دلیل دوم به قرائت ایدئولوژیک در سیاست خارجی ایران با توجه به مفهوم استکبار ستیزی و آمریکا ستیزی برمی گردد که باعث شد ایران با توجه به این ایدئولوژی استکبار ستیزی و ضدآمریکایی نسبت به تحولات آمریکا واکنش های معناداری داشته باشد. می خواند. این موضوع در مورد دونالد ترامپ جدی تر است. چرا که وی علاوه بر صدور دستور ترور سردار سلیمانی، پایه گذار اصلی خروج از برنامه جامع اقدام مشترک و اتخاذ سیاست فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی ایران بود که تقریباً هیچ واکنش رسمی از سوی وی را برانگیخت. مقامات جمهوری اسلامی ایران ایران در قبال ترور نافرجام دونالد ترامپ منفی بود و شاهد سکوت دیپلماتیک بود.

وقتی در سیاست خارجی یک دیدگاه ایدئولوژیک وجود داشته باشد که همه چیز را سیاه و سفید، درست و نادرست تعریف کند و خود را مرکز حقیقت بداند و دیگران را مرکز باطل بداند، به ویژه آمریکا را مرکز این باطل بداند. طبیعی است که واکنش متفاوتی به تحولات آمریکا وجود داشته باشد. به این معنی که در برخی حوادث ممکن است سکوت کنند و حتی ابراز خوشحالی کنند. اتفاقاً در دوره سید محمد خاتمی هم چنین چیزی را دیدیم که …

چی؟! 11 سپتامبر؟!

آره. اخیراً در مناظره ای با یکی از اساتید دانشگاه تهران اشاره کردم که پس از 20 شهریور، جمعی از مردم ایران برای کشته شدگان و قربانیان 11 سپتامبر در آمریکا در تهران شمع روشن کردند و برخی ابراز خوشحالی کردند. اما به عنوان یک اصل دیپلماتیک، ما باید هر حادثه تروریستی و قربانیان آن را پاسخ داده و محکوم کنیم. اما در یک حادثه تروریستی معمولاً غیرنظامیان بی گناه قربانی می شوند. بنابراین، طبیعتاً باید واکنش نشان دهید.

آیا بیان شما به این معنا نیست که ترامپ از ترور سردار سلیمانی و دیگر سیاست های ضد ایرانی پاک می شود؟

بی معنی. تاکید می کنم که اتفاقاً باید به ترور نافرجام ترامپ پاسخ می دادیم، اما پاسخی هوشمندانه.

چه در مورد

باید از طریق نهادهای رسمی یعنی وزارت امور خارجه که الان در راس آن آقای باقری است یا از طریق سخنگوی رسمی وزارت امور خارجه واکنش رسمی می دادیم که این ترور نافرجام و خشونت سیاسی غیرقابل قبول است. . به جمهوری اسلامی ایران و ما آن را محکوم می کنیم و اتفاقاً این فرصت بسیار مهمی برای جمهوری اسلامی ایران بود تا همه اقدامات و افکار خشونت آمیز سیاسی و تروریستی را به صورت جهانی محکوم کند و سیاست های دوگانه یا دوگانه را زیر سوال ببرد. استانداردهای غرب در مورد تروریسم خوب یا بد.

بنابراین از نظر حقوقی این انتقاد باید متوجه دولت موقتی باشد که در دست آقایان مخبر، باقری کینی و کنعانی است و از نظر اخلاقی نیز باید متوجه دولت منتخب باشد. یعنی آقای بادزیان یا آقای ظریف، چون آنها هم یک محکوم هوشمند هستند که خودشان را نشان ندادند و ملاحظات و حساسیت ها و خطوط قرمز را برای جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفتند. آیا ترور نافرجام ترامپ را محکوم نکردید؟! باید اعلام می شد، زیرا همانطور که ترور نافرجام ترامپ و خشونت سیاسی محکوم است، سایر اقدامات تروریستی انجام شده توسط هر جریان یا نهادی مانند جنایات اسرائیل در نوار غزه محکوم است و جمهوری اسلامی ایران نیز به وضوح محکوم است. و به وضوح محکوم شد. عمل نشان داده است که با هرگونه تروریسم مخالف است و برخلاف غرب از استانداردهای دوگانه پیروی نمی کند.

علاوه بر واکنش های محدود داخلی مانند محمد جواد آذری جهرمی و عباس آخوندی که به نقش ترامپ در ترور سردار سلیمانی اشاره کردند، شاهد ادبیات مختلفی از سوی محمود احمدی نژاد بودیم که به این موارد اشاره ای نکرد چه می گوید: آن هشت سال عملکرد او (احمدی نژاد) در… دولت های نهم و دهم با سیاست های استکباری و ضد آمریکایی خود، ادبیات احمدی نژاد در محکومیت ترور ترامپ را چگونه می توان توجیه کرد؟

ببینید احمدی نژاد رئیس جمهور سابق است. بنابراین موضع و محکومیت او اکنون هیچ ربطی به جمهوری اسلامی ایران ندارد و این ادبیات احمدی نژاد را باید نوعی واکنش به منافع احمدی نژاد و جریان او دانست. اما به هر حال این فاصله زیاد که احمدی نژاد از سیاست های جسورانه ضد آمریکایی در دولت های نهم و دهم تا این ادبیات جسورانه در محکومیت ترور دونالد ترامپ پیدا کرده است، به هیچ وجه قابل توجیه نیست -سیاست های آمریکا به ترور ترامپ رسیده است! همانطور که می بینید در کشور با سه دسته جریان سیاسی مواجه هستیم که مواضع آنها در این سه دسته قرار می گیرد. گروه اول مواضع خود را در حمایت از آرمان های انقلاب و اسلام ارائه کردند. گروه دوم به دنبال حمایت از ایران به عنوان یک ملت و توسط مردم هستند و گروه سوم با واکنش ها و مواضع خود به دنبال دستیابی به منافع شخصی، حزبی و فرقه ای هستند.

اما در سال های انقلاب شاهد دوره های مختلفی از واکنش های مسئولین بودیم. در اوایل انقلاب و سال های جنگ، برخی مواضع در چارچوب مسائل جنگ و انقلاب توجیه می شد و هیچکس بوی ترسیم خطوط و منافع حزبی و سیاسی از موضع را به مشام نمی داد. اما بعد از پایان جنگ در دولت آقای هاشمی و به ویژه در دولت آقای خاتمی شاهد تحقیرها، تحقیرها و تخریب هایی بودیم که به نام دفاع از آرمان های انقلاب و نظام اسلامی رخ داد. جمهوری ایران. ایران و در دولت احمدی نژاد این حرکت بسیار جسورانه شد و در نهایت مشخص شد که این حرکت به نام رحمت و دفاع از منافع جمهوری اسلامی ایران و انقلاب به توهین، توهین و تخریب. بر خلاف جریان های سیاسی رقیب آنها و مشخص شد که این جریان افراط گرایی داخلی با شعارها و پوسترهای خود صرفاً به دنبال منافع حزبی و حتی شخصی بوده و محمود احمدی نژاد یکی از مصادیق بارز این جریان است که در دهه هشتاد با او بود. سیاست متهورانه و غیرمنطقی ضدآمریکایی و چه آسیب ها و عواقب و هزینه هایی که برای کشور و مردم داشته است و حالا خودش مدعی حمایت از ترامپ و محکومیت خشونت سیاسی و تروریسم است؟

قطعا این درجه از تحول سیاسی 180 درجه ای برای فردی مثل احمدی نژاد به هیچ وجه و در هیچ منطقه ای قابل توجیه نیست. بار دیگر تکرار می کنم که موضع احمدی نژاد موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران نیست و موضع شخصی اوست، اما ماهیت مواضع احمدی نژاد نشان می دهد که او فقط به دنبال منافع شخصی است.

وقتی در اظهار نظر شخصیت های سیاسی به منافع ملی اشاره نمی شود، شاهد پدیده هایی مانند احمدی نژاد هستیم که در نهایت نشان می دهد این افراد صاحب قدرت به منافع بیگانگان تکیه کرده و اظهار نظر می کنند. یکی از معیارهای شناخت این افراد این است که به پورتفولیو، عملکرد و همچنین موقعیت آنها نگاه کنید. هر زمان که در راستای منافع ملی می گویند یا عمل می کنند یا در طول زمان شرایط مردم بهتر می شود، این می تواند نشانه خوبی تلقی شود. چرا به فردی مثل احمدی نژاد نگاه نمی کنید و او را با حجت الاسلام والمسلمین آقای محمد خاتمی مقایسه نمی کنید و ببینید کدام یک در دوره ریاست جمهوری ایشان برای مردم زندگی و رفاه به ارمغان آورد؟! این چیزی نیست که بتوانم پاسخ دهم. اگر از مردم بپرسید به راحتی پاسخ می دهند که نقطه عطف ایران در دوره احمدی نژاد آغاز شد. انحرافی که تا امروز ادامه دارد.

علاوه بر ترور نافرجام دونالد ترامپ، رویداد مهم دیگری نیز در روز دوشنبه رخ داد، زیرا دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، نامزد رسمی حزب جمهوری خواه برای انتخابات 2024 در کنوانسیون ملی جمهوری خواهان (RNC) در میلواکی، ویسکانسین شد. علاوه بر این، در همان روز (دوشنبه) دونالد ترامپ نیز معاون اول خود را انتخاب کرد. سی. ژانویه. روز دوشنبه، ونس، سناتور جمهوری خواه از اوهایو و از مخالفان سرسخت ترامپ، به عنوان معاون اول او معرفی شد و مواضع ضد ایرانی قوی دارد. حالا به نظر شما در صورت پیروزی «بایدن-کاما هریس» یا «ترامپ ونس» کار دولت پزشکیان در مورد مذاکره احتمالی با آمریکا راحت تر است؟

ضمنا، برخلاف ارزیابی برخی کارشناسان و تحلیلگران، معتقدم دولت منتخب آقای میجیکیان با جمهوری خواهان و فردی مانند دونالد ترامپ راحت تر از جو بایدن و دموکرات ها مذاکره خواهد کرد.

به هر دلیلی

زیرا دموکرات ها در سیاست خارجی و دیپلماسی از ایدئولوژی خود پیروی می کنند.

کدام ایدئولوژی؟

دموکرات ها در سیاست خارجی و دیپلماسی خود به شدت به موضوعاتی مانند خشونت، حقوق بشر و مواردی از این دست نگاه می کنند و بنابراین، اگر انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا با بازگشت جو بایدن و تداوم پیروزی مرتبط باشد. مانند حقوق بشر و مسائلی از این قبیل و در مذاکرات آنها را مد نظر قرار می دهند. اما اگر دونالد ترامپ بتواند به قدرت برسد و شانس زیادی داشته باشد، کار آقای مدیکیان آسان‌تر می‌شود، زیرا جمهوری‌خواهان ایدئولوژی سیاست خارجی دموکرات‌ها را ندارند و اتفاقاً، مذاکره با آنها راحت‌تر است ترامپ بیشترین توجه را به خود جلب می کند و او اولویت خود را در مذاکرات با ایران درباره … مسائلی مانند منافع اقتصادی و تجاری آمریکا قرار می دهد.

اگر به تجربه برجام نگاه کنید، دلیل خروج دونالد ترامپ از توافق هسته ای 2015 صرفاً دلایل اقتصادی بود. ترامپ تاکید کرد که چرا در توافقی مانند توافق هسته ای ایران می تواند با کشورهای اروپایی، روسیه و چین روابط اقتصادی و تجاری برقرار کند اما آمریکا از آن محروم است؟

من به شما قول می دهم که اگر بخشی از توافقات با آمریکا را در برنامه جامع اقدام مشترک 2015 کشف کرده بودیم، مطمئن بودم که دونالد ترامپ از آنها خارج نمی شد. اما وقتی دید برجام برای آمریکایی ها سودی ندارد، به راحتی از آن خارج شد. الان هم اگر بخواهیم از تجربیات دولت روحانی و دولت رئیس جمهور درس بگیریم، باید در صورت پیروزی دونالد ترامپ به مذاکره ادامه دهیم که برای ایالات متحده آمریکا و در این مورد منفعت تجاری و اقتصادی خواهد داشت. مسیر مذاکره با جمهوری خواهان و دونالد ترامپ از سوی بایدن آسان تر خواهد شد. چون خط قرمزها و نقاط حساسی مثل حقوق بشر ندارند.