یکی از وجوه اعتبار جایزه ادبی جلال آل‌احمد روند داوری‌هایش است

به گزارش گروه فرهنگی سارین مهدی کاموس؛ این نویسنده و کارشناس ادبی گفت: جایزه ادبی جلال آل احمد از سه جهت حائز اهمیت است. نخست اینکه جایگاه رسمی این جایزه در شورای عالی انقلاب فرهنگی و انجمن ادبی کشور است. نام دوم (برند) لقب جلال و جایزه ادبی جلال احمد است و در واقع کسانی که برای این جایزه انتخاب شده اند، آثارشان قابل اعتماد محسوب می شود و مورد سوم، بحث مالی این جایزه است.

وی افزود: جایزه ادبی جلولی احمد در ابتدای تاسیس ۱۱۰ سکه به برندگان اهدا کرد و این موقعیت خوبی برای کسب این جایزه بود و فکر می کنم این سطح باید حفظ شود. این سه نکته مهم ترین قسمتی است که جایزه ادبی جلال آل احمد را از سایر جوایز ادبی کشور متمایز می کند.

کاموس درباره روند داوری در جایزه ادبی جلال احمد خاطرنشان کرد: یکی از بحث های مهم در جایزه جلال وجود هیئت علمی در این جایزه و انتخاب داوران بر اساس شاخص های صحیح علمی و ادبی است. بنابراین، روند داوری قابل قبول و معقول است، زیرا داوران عموماً یا از اعضای آکادمی هستند یا نویسندگان مشهور. داوری در چند مرحله با حضور نمایندگان دانشکده صورت می گیرد.

این نویسنده و منتقد ادبی ادامه داد: یکی از ویژگی های مهم جایزه ادبی جلولی احمد روند داوری، اعتماد داوران، وجود پنل علمی و بحث های فراوانی است که بین گروه ها صورت می گیرد. در گذشته جوایزی نیز اهدا می شد و در این باشگاه ادبی به تنوع پژوهشگران و نویسندگان احترام گذاشته می شد. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، چهار بخش جایزه ادبی جلالی احمد یعنی «رمان»، «داستان»، «نقد ادبی» و «اصل مستند» است که از ویژگی‌های این جایزه است.

کامو همچنین درباره اهمیت نقد رویدادهای ادبی و پژوهش های پیرامون آن گفت: رویدادها و جوایز ادبی در کشورهای دیگر جهان معمولاً پس از گذشت چند دهه از آغاز فعالیت خود شناخته می شوند و موضوع مورد توجه پژوهشگران قرار می گیرند. بی شک پژوهش های کاربردی به بهبود روند جایزه ادبی جلال آل احمد کمک خواهد کرد. مقوله «نقد» نیز بسیار مهم است. فکر می کنم انتقاداتی که در مورد این جایزه گفته شد در دوره های بعدی به ارتقای سازمان کمک کرده است، اما تحقیقات همچنان جای خود را دارد و نه تنها در مورد جایزه جلال که لازمه همه رویدادها و فعالیت هاست. متاسفانه توجه جدی به پژوهش در همه زمینه ها نمی شود و این یک بی تفاوتی بزرگ است.

خاطره ای از روزهای قیامت

کامو در بخشی دیگر از سخنان خود به بیان خاطراتی از جایزه ادبی جلال آل احمد پرداخت و گفت: خاطرات خوبی از جایزه جلال دارم. به سرعت و دقت برخی داوران در مطالعه آثار علاقه مند بودم. مثلا گلعلی بابایی همه کتاب ها را با حوصله و دقت می خواند و درباره همه آنها صحبت می کرد. برخی از منتقدان نیز قبلاً کتاب های زیادی خوانده بودند و این برای من جالب بود. به یاد دارم که به یکی از کتاب‌هایم در یک بخش مشکوک بودم، زیرا دیدم فهرست منابع کتاب شامل منابع انگلیسی، فرانسوی و عبری است. سوال من این بود که آیا نویسنده ای که از این منابع استفاده کرده به زبان های مختلف مسلط است یا خیر؟ نویسنده کتاب یکی از محققین معروف کشور بود و یکی از داوران که از دوستانش بود با او تماس گرفت و با او صحبت کرد و در نهایت گفت: شما هم از منابع عبری استفاده می کنید، آیا با این امر آشنا هستید. زبان؟”

وی افزود: این نویسنده و پژوهشگر معروف همچنین گفت که با زبان عبری آشنایی دارد و برای نگارش کتاب خود منابع عبری زیادی خوانده است. این تماس به رفع شبهات کمک کرد و در نهایت کتاب به خوبی انتخاب شد و برای من جای تعجب داشت و باعث افتخار من بود که یکی از محققین و نویسندگان کشورمان به سه زبان صحبت می کند و توانسته از منابع استفاده کند. در این زبان ها

این داور جایزه ادبی جلولی احمد خاطره دیگری از روزهای داوری در این جایزه را اینگونه بیان کرده است: یادم هست در اولین داوری جذب کتابی شدم و خیلی به آن اشاره کردم و سایر داوران هم آن را خواندند. . و نظر آنها مثبت بود و به همین دلیل کتاب به مرحله نهایی رسید. با این حال، در جلسه تصمیم گیری برای انتخاب نهایی، نقاط ضعف مهمی را در کتاب یافتم و شروع به خواندن در مقابل آن کردم و باعث سردرگمی و بدگمانی چهار داور دیگر حاضر در جلسه شد. گفتند شما کاملا از این کتاب دفاع کردید و الان از سه چهار ایراد به آن صحبت می کنید و کل کتاب را زیر سوال می برید.

کامو ادامه داد: به هر حال من تا جایی که توانستم اعتراض کردم اما در نهایت به رای مردم احترام گذاشتم و در نهایت همان کتابی که ابتدا به عنوان کتاب برگزیده پیشنهاد داده بودم در گروه انتخاب انتخاب و به عنوان کتاب برگزیده ارائه شد. البته اینکه بحث ها چه بوده و بقیه داوران چه کسانی بوده اند، مفصل است، اما اینکه من اول موافق بودم و بعد مخالفت کردم و در نهایت همان کتاب انتخاب شد، از خاطراتی است که معمولاً دوستانی که در آن جلسه بودند، نقل می کنند. .