گروه اقتصادی سارین –نیلوفر زارع: تقاطع شرق – غرب و شمال – جنوب منطقه غرب آسیا موضوع کریدورهای بین المللی بین قدرت های جهانی و بازیگران منطقه را در سال های اخیر بسیار مهم کرده است. همچنین این موضوع باعث شده تا همه کشورها تا حد امکان از این آیات استفاده کنند; به طوری که برخی از متفکران عرصه سیاست و اقتصاد جهان از واژه «برای بیان این تفاوت ها» استفاده می کنند.جنگ راهروهااز پروژه های بزرگی استفاده می کنند که هر کدام ذینفعان خاص خود را دارند و لازم است ایران به عنوان یکی از بازیگران کلیدی در این زمینه در رقابت با سایر بازیگران حداکثر تلاش خود را برای تامین منافع خود بکند.
یکی از پروژه های مهم جمهوری اسلامی ایران که بخشی از کریدور بین المللی شرق به غرب را تکمیل می کند و در این رقابت به ما امتیاز می دهد، پروژه راه آهن شلمچه- بصره است. پروژه راه آهن که می تواند به گسترش روابط اقتصادی و فرهنگی دو طرف منجر شود. به عنوان مثال این پروژه حمل و نقل مسافر بین دو کشور را تسهیل می کند، به حمل 20 میلیون تن کالا کمک می کند و زیرساخت لازم برای رسیدن به هدف تجارت 30 میلیارد دلاری ایران و عراق است. از سوی دیگر این پروژه به دلیل حضور در میانه کریدور استراتژیک شرق به غرب دارای دشمنان و رقبای جدی است.
آمریکا، ترکیه، عربستان سعودی و امارات سعی دارند با استفاده از ابزار نفوذ خود از جمله رسانه ها جلوی این پروژه را بگیرند یا منافع آن را به حداقل برسانند. آمریکا به عنوان شریک استراتژیک عراق در تلاش است تا هر چه بیشتر نفوذ اقتصادی و سیاسی خود را در عراق تقویت کند، این کشور را تحت کنترل خود نگه دارد و از نفوذ ایران در عراق جلوگیری کند. ترکیه به عنوان یکی از رقبای جدی ایران و عراق در کریدور شرق به غرب در تلاش است تا از پیشرفت ایران در این رقابت جلوگیری کند و به همین دلیل منافع خود را صرف هزینه در این پروژه برای جلوگیری از آن می داند.
عربستان و امارات نیز بازیگران منطقه ای هستند، نزدیکی ایران و عراق منافع آنها را در منطقه به خطر می اندازد و از سوی دیگر این پروژه موقعیت ترانزیتی امارات را نیز تضعیف می کند. همه اینها و دلایل دیگر باعث شده است که دشمنان و رقبای کشور از این پروژه ریلی احساس خطر کنند و فرصت های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و رسانه ای خود را برای تکمیل این پروژه یا افزایش هزینه های آن مسدود کنند. به همین دلیل می توان گفت که تاخیر و تعلل ما در تکمیل و پیشبرد این طرح تنها فرصت بیشتری به دشمنان و رقبا می دهد تا هزینه های این طرح راهبردی را برای ما افزایش دهند و حتی با اجرای طرح های جایگزین، ما نمی آوریم
حالا باید تصمیم بگیریم که آیا می‌خواهیم از رقبا جلو بیفتیم و این پروژه را در اسرع وقت انجام دهیم. یا می خواهیم انتظار هزینه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بیشتری از این پروژه داشته باشیم؟
منبع : خبرگزاری snn