جنگنده میگ ۱.۴۴ ؛ خفاشی که قرار بود اشک اف ۲۲ را درآورد/ عکس

به گزارش سارین، رقابت برای کسب ابرقدرت در تار و پود آمریکا و روسیه رخنه کرده است و این دو کشور همواره تلاش کرده اند برتری خود را در ابعاد و زمینه های مختلف به اثبات برسانند. رقابت برای تجهیزات نظامی پیشرفته و مدرن، برتری فضایی و برتری اقتصادی تنها تعدادی از مهم ترین موضوعات رقابتی بین روس ها و آمریکایی ها است.

هواپیماهای جنگنده عامل تعیین کننده در نبردهای امروزی هستند و هر چه کشوری بتواند در زمینه هواپیماهای جنگی پیشرفت کند، شانس بقا و پیروزی در میدان جنگ بیشتر می شود. رقابت روسیه، آمریکا و چین در این زمینه شگفت انگیز و در عین حال قابل تحسین است.

درباره جنگنده MiG 1.44 بیشتر بدانید

بیایید ماجراجویی بهترین جنگنده های جهان را با F22 Raptor یا MiG 1.44 روسی آغاز کنیم. F-22 Raptor یکی از شگفت‌انگیزترین جنگنده‌های آمریکایی به حساب می‌آید که از نسل پنجم هواپیماها محسوب می‌شود و تنها در خدمت ارتش این کشور است و حتی با متحدان آمریکا نیز به اشتراک گذاشته نشده است.

اتحاد جماهیر شوروی برای حفظ قدرت خود و رقابت با F-22 Raptor (ساخته شده توسط لاکهید مارتین)، پروژه ای را آغاز کرد که منجر به طراحی و ساخت MiG 1.44 شد. قابلیت های پیشرفته F-22 آن را به یکی از گران ترین هواپیماهای جنگنده تولید شده تا به امروز تبدیل کرده است. بدون احتساب هزینه های تحقیق و توسعه، هزینه هر جت جنگنده F-22 حدود 150 میلیون دلار برآورد شده است. F-22 برای جایگزینی ناوگان قدیمی هواپیماهای F-15 و F-16 ساخته شد.

طراحی میگ 1.44 روسی تنها روی کاغذ باقی ماند و جالب اینجاست که بررسی اولیه این هواپیما ترکیبی شگفت انگیز از ویژگی های رادارگریز و قدرت مانور عالی داشت. شرکت هواپیماسازی شوروی MiG برای طراحی نسل پنجم جنگنده تاکتیکی چندمنظوره در سال 1983 انتخاب شد. (تقریباً در همان زمان ایالات متحده کار بر روی جنگنده تاکتیکی پیشرفته خود را آغاز کرد که در نهایت منجر به تولید و ساخت F-22 Raptor شد).

در همان سال‌ها، شرکت هواپیماسازی سوخو به طور همزمان روی نمونه‌ای از جنگنده نسل پنجم دیگری کار می‌کرد که در نهایت منجر به توسعه آزمایشی S-32 بال جلو شد. روس ها ابتدا این جنگنده را S-37 و سپس سوخو 47 نامیدند که اولین پرواز نمونه اولیه در سال 1997 بود و در نهایت پروژه جدیدی به نام PAK-FA به دستور وزارت دفاع روسیه راه اندازی شد.

اگرچه میگ توانست اولین نمونه از نسل پنجم جت جنگنده خود را در سال 2000 به پرواز درآورد، اما این پرواز آزمایشی به دلیل محدودیت بودجه 9 سال به تعویق افتاد. پروژه MiG 1.44 در نهایت متوقف شد و به زباله دان تاریخ فرستاده شد تا اینکه سوخو بتواند مجوز شروع پروژه PAK-FA را دریافت کند.

اولین و آخرین بار در سال 2015 بود که هواپیمای جنگنده میگ 1.44 در نمایشگاه بین المللی هوایی مسکو رونمایی شد و کارشناسان توانستند نگاهی به پرنده جدید روسی بیندازند. مطابق با فلسفه طراحی و توسعه جنگنده روسی، این هواپیما برای نبرد نزدیک طراحی شده است.

جت جنگنده MiG-1.42/.44 برای رسیدن به حداکثر سرعت هوایی 2.5 ماخ طراحی شده بود و می توانست موشک هایی را به سمت عقب شلیک کند تا در نبردهای هوایی شرکت کند (که گفته می شود از نزدیک انجام می شود) تا آمریکایی ها را شکست دهد.

این هواپیما کمی بیش از 71 فوت طول و طول بال های آن 55 فوت و 9 اینچ (17 متر) بود و بسیار شبیه به تایفون معروف یوروفایتر بود. گفته می شود اولین هواپیمای رادارگریز چین، چنگدو J-20، از MiG-1.44 الهام گرفته شده است، زیرا یک کارشناس نظامی روسی طی مصاحبه ای به شباهت های این دو هواپیمای جنگی اشاره کرده است. وی گفت: به نظر من این هواپیمای جنگنده مبتنی بر میگ 1.44 روسی است. در واقع این هواپیما برای رقابت با PAK-FA در مرحله طراحی اولیه ساخته شد و اولین پرواز خود را در سال 2000 انجام داد. هواپیمای چینی شباهت زیادی به نمونه روسی دارد و هر دو میگ 1.44 و J-20 دارای بال دلتا هستند. تنظیمات و یک بخش دم شکل با موتورهای نزدیک. به طور رسمی اعلام نشده است، اما J-20 از موتورهای AL-31F تولید سالوت استفاده می کند که قبلاً به قیمت نیم میلیارد دلار خریداری شده بود.

نمونه اولیه MiG 1.44 می تواند تا 1.5 برابر سرعت صوت بدون استفاده از پس سوز پرواز کند و با قابلیتی به نام Super Cruise به سقف پروازی 17000 متری می رسد. حداقل روی کاغذ، این جنگنده به زرادخانه بزرگی از جمله موشک های نیمه فعال R.77، موشک های هوا به هوا، موشک های حرارتی کوتاه برد R-73 و هوا به مافوق صوت برد بلند R-37 مجهز است. -موشک های هوایی موشک های هوایی اگر موشک های فوق نتوانند اهداف را منهدم کنند، یک توپ خودکار به نام Gryazev-Shipunov GSh-30-1 می تواند از اهداف نزدیک دفاع کند.

جنگنده نسل پنجم مجهز به فناوری های فراری است که به آن کمک می کند تا توسط رادار شناسایی نشود. تکنیک های مخفی کاری به طور کلی بر دو چیز تمرکز می کنند: کاهش بازتاب یا انتشار سیگنال های رادار. برنامه این بود که میگ 1.44 حاوی مواد جاذب رادار باشد تا از دید رادارها پنهان بماند. برای کاهش وزن هواپیما نیز از مواد خاصی برای ساخت بدنه و بال های آن استفاده شده است.

توجه ویژه به نقاط داغ رادار در بدنه، مانند لبه‌های بال و ورودی‌های موتور معطوف شد. بنابراین ورودی های موتور MiG 1.44 منحنی بود. ورودی های سرپانتین نیز به گونه ای طراحی شده اند که سیگنال های رادار ورودی به سمت آنها هدایت شوند. به امید پرت کردن حواس آنها.

MiG 1.44 – سوپر جنگنده روسی

با وجود کمبود بودجه و بسته شدن پروژه میگ 1.44، کارشناسان در مورد توانایی رادارگریزی این هواپیمای جنگنده تردید داشتند. هواپیمای جنگنده میگ 1.44 مجهز به کاذب است. بال های کوچک در پشت یا زیر کابین خلبان قرار دارند تا هواپیما را در شرایط خاص بالا ببرند. کاناردها یا سیستم های کنترلی با مخفی کاری ناسازگار هستند زیرا بازتاب راداری بدنه را افزایش می دهند.

در عین حال، F-22 Raptor با کاهش بازتاب راداری از سطوح کنترلی مانند مجموعه بال و دم، اثر راداری خود را کاهش می دهد. از نمای جلو، مجموعه دم F-22 قابل مشاهده نیست و در پشت بال ها پنهان شده است و تعداد سطوح قابل مشاهده برای رادار را کاهش می دهد.

برخلاف جنگنده F-22 آمریکایی، وقتی از نمای روبرو به MiG-1.44 روسی نگاه می کنیم، این دو هواپیما در یک صفحه افقی نیستند و اثر راداری بیشتری ایجاد می کند. این جنگنده همچنین مجهز به دکل های برجسته بر روی بال های خود برای نصب سلاح یا مخازن سوخت است که مخفی کاری آن را خطرناک تر می کند. حتی F-35 می‌تواند به صورت اختیاری سوخت یا تجهیزات را روی بال‌های خود حمل کند، اما در صورت عدم استفاده، شکاف‌ها حذف می‌شوند تا توانایی پنهان کاری آن کاهش پیدا نکند.

با این حال، جت جنگنده MiG 1.44 به گونه ای ساخته شده است که با لبه های تیز، بدنه بیرون زده و شکل زاویه دارش، سوالاتی را در مورد توانایی پنهان کاری آن ایجاد کرده است. این هواپیمای جنگنده به برجک های تسلیحاتی یا سازه های کوچک زیر بال ها نیز مجهز است که برخی از آنها به نمای بیرونی هواپیما آسیب می زند.

مهر و موم