آماده‌باش زرادخانه‌های هسته‌ای چین و روسیه/ آمادگی آمریکا برای حمله‌ای غافلگیرانه؟

به گزارش سارین، بر خلاف دوران جنگ سرد، ایالات متحده در دهه آینده با دو دشمن هسته ای روبرو خواهد شد که دو برابر بیشتر از این بازیگر، سلاح های هسته ای استراتژیک خواهند داشت. به گفته یک مقام ارشد آمریکایی، چین تا سال 2034 به همان تعداد سلاح هسته ای استراتژیک خواهد داشت که ایالات متحده امروز دارد. بنابراین، یک دهه بعد، ایالات متحده ممکن است با بیش از 3000 کلاهک هسته ای استراتژیک در مقایسه با 1500 کلاهک هسته ای از روسیه و چین پیشی بگیرد.

پایان دوران آزمایش هسته ای؟

همانطور که موسسه سیاست استراتژیک استرالیا می نویسد، بر اساس مفاد پیمان شروع جدید 2018، روسیه و ایالات متحده هر کدام مجاز به داشتن 1550 کلاهک هسته ای استراتژیک و 700 موشک بالستیک قاره پیما، موشک های بالستیک زیردریایی و بمب افکن های هسته ای سنگین هستند. این معاهده در 5 فوریه 2026 منقضی می شود. اما روسیه سال گذشته تعهدات خود بر اساس این معاهده را به حالت تعلیق درآورد، اگرچه می گوید به حداکثر 1550 کلاهک هسته ای مستقر شده پایبند خواهد بود. از اوایل دهه 1970، ایالات متحده و روسیه درگیر مذاکرات مثبتی در مورد کاهش تسلیحات هسته ای استراتژیک بوده اند. در اوج جنگ سرد، زرادخانه هسته ای آمریکا شامل بیش از 32000 سلاح و زرادخانه شوروی بیش از 45000 سلاح بود. دو طرف همچنین حدود 14000 سلاح هسته ای تاکتیکی را در مناطقی مانند اروپا مستقر کرده اند. اما سوالی که اکنون مطرح می شود این است که آیا دوران راستی آزمایی توانمندی های هسته ای راهبردی به پایان رسیده است؟

با وجود ادامه مذاکرات کارشناسی و لغو چندین معاهده دوجانبه کنترل تسلیحات، از جمله معاهده موشک‌های بالستیک، پیمان نیروهای هسته‌ای در اروپا، معاهده آسمان‌های باز، روس‌ها و آمریکایی‌ها دیگر بر سر این موضوعات مهم توافق سیاسی ندارند. و معاهده تسلیحات هسته ای. پیمان نیروهای متعارف در اروپا و دیگران. به گفته پرانای وید، دستیار ویژه رئیس جمهور در امور کنترل تسلیحات، خلع سلاح و عدم اشاعه در شورای امنیت ملی، روسیه، چین و کره شمالی در حال گسترش و تنوع زرادخانه های هسته ای خود با سرعت نگران کننده ای هستند. به گفته وادی، در دهه گذشته شکاف‌های جدی در ستون‌های بین‌المللی توافق‌نامه‌های مربوط به کاهش خطرات هسته‌ای، ظهور سلاح‌های هسته‌ای و محدود کردن زرادخانه‌های استراتژیک بزرگترین قدرت‌های هسته‌ای آشکار شده است. باید گفت که از سال 2016 روابط دوجانبه روسیه و آمریکا رو به وخامت گذاشته است. ولادیمیر پوتین تلاش می کند وانمود کند که انگشتش روی ماشه سلاح هسته ای است. اما چه کسی می داند در ذهن او چه می گذرد؟ پوتین باید به خاطر داشته باشد که در اوج جنگ سرد، وزارت دفاع آمریکا محاسبه کرد که در صورت حمله هسته ای گسترده به روسیه، حدود یک چهارم جمعیت روسیه یا 70 میلیون نفر در عرض 48 ساعت کشته خواهند شد. .

انگیزه های واشنگتن برای ورود به یک جنگ همه جانبه

چین از همکاری با آمریکایی ها در زمینه کنترل و راستی آزمایی تسلیحات هسته ای خودداری کرده است. این کشور ادعا می کند که نیروهای هسته ای استراتژیک آن در مقایسه با نیروهای ایالات متحده بسیار کوچک هستند و این مذاکرات را بی فایده می کند. درست است که ذخایر استراتژیک هسته ای چین تا همین اواخر از بریتانیا یا فرانسه (هر کدام 200 تا 300 سلاح هسته ای) فراتر نمی رفت. با این حال، طبق گفته پنتاگون، چین اکنون حدود 500 سلاح هسته ای دارد و تا سال 2030 به 1000 سلاح هسته ای خواهد رسید. شکی نیست که نوع محدودیت هایی که ایالات متحده ممکن است با روسیه موافقت کند، تحت تأثیر اندازه و مقیاس هسته ای چین خواهد بود. افزایش و بازدارندگی آمریکا در مقابل پکن نیاز دارد. با این حال، هنوز هیچ برنامه ای در ایالات متحده برای اعمال محدودیت بر تسلیحات هسته ای روسیه و چین وجود ندارد. این یک گام بسیار پرهزینه خواهد بود و احتمالاً چندین دهه طول خواهد کشید. کلاه ها را می توان از انبار خارج کرد. مشاور امنیت ملی رئیس جمهور به صراحت گفت که آمریکا برای همتراز شدن با رقبای خود در این زمینه یا دست بالا در زمینه بازدارندگی نیازی به افزایش توان هسته ای خود ندارد.

با این حال، داشتن 1500 کلاهک کافی نخواهد بود اگر ایالات متحده ظرفیت جنگ هسته ای بزرگ علیه چین و روسیه را به طور همزمان ایجاد کند. وادی تصریح کرد که ایالات متحده باید وضعیت و توانایی های خود را ارتقا دهد تا اطمینان حاصل شود که بازدارندگی و سایر اهداف در آینده محقق می شود. این دستورالعمل هسته ای به روز شده بر نیاز به در نظر گرفتن رشد و تنوع زرادخانه هسته ای جمهوری خلق چین – و نیاز به بازدارندگی همزمان روسیه، چین و کره شمالی تاکید می کند. به طور خلاصه، روسیه و چین ایالات متحده و متحدانش را مجبور می کنند تا برای جهانی که رقابت هسته ای بدون اطمینان از محدودیت های عددی در آن رخ می دهد، آماده شوند. راه های مختلفی وجود دارد که ایالات متحده می تواند موضع هسته ای خود را تغییر دهد. ایالات متحده در حال حاضر در حال توسعه نوع جدیدی از ICBM به نام LGM-35 Sentinel است که جایگزین 450 ICBM قدیمی Minuteman می شود و از سال 2029 تا 2075 خدمت می کند، اگرچه این برنامه بیش از دو سال با تاخیر انجام می شود. هزینه های اولیه این پروژه به سرعت از بودجه اولیه 95.3 میلیارد دلار آمریکا به بیش از 125 میلیارد دلار در ژانویه 2024 افزایش یافت. روسیه خود بر نوسازی هسته ای، از جمله توسعه ICBM Sarmat، که جایگزین SS-18 جنگ سرد خواهد شد، تمرکز کرده است. موشک شیطان که یک کلاهک 20 مگاتنی یا 10 کلاهک یک مگاتنی را حمل می کند. روسیه همچنین در حال توسعه یک زیردریایی موشک بالستیک جدید با موتور هسته ای (SSBN) و همچنین یک اژدر بسیار بزرگ با سلاح هسته ای است.

برای اصل غافلگیری آماده شوید

با این حال، شایان ذکر است که توانایی های هسته ای هر دو کشور در برابر حملات پیشگیرانه ایالات متحده در یک جنگ زیر آب بسیار آسیب پذیر است. به نظر می‌رسد چین می‌داند که سامانه‌های موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد (SSBN) آن بسیار آسیب‌پذیر هستند، بنابراین روی موشک‌های خود سرمایه‌گذاری کرده است تا فرآیند هدف‌گیری آمریکا را پیچیده کند. در همین حال، ایالات متحده می تواند از ذخیره عظیم کلاهک های هسته ای خود که در مجموع به 4200 عدد می رسد، استفاده کند. بر اساس گزارشی در سال 2009 توسط کمیته وضعیت استراتژیک ایالات متحده، ایالات متحده انبار بزرگی از تسلیحات ذخیره را به عنوان پوششی در برابر غافلگیری، اعم از ژئوپلیتیک یا فناوری، نگهداری می کند. برای مثال، یک غافلگیری ژئوپلیتیکی می تواند به معنای تغییر ناگهانی در نیات رهبری روسیه یا چین باشد. این پیشنهادی است که تهدیدی برای ایالات متحده است و این پتانسیل را دارد که واشنگتن را مجبور به بارگیری مجدد سلاح های هسته ای ذخیره شده در سیستم های پرتاب کند. همه اینها نشان می دهد که اگر وضعیت استراتژیک ایالات متحده به طور قابل توجهی بدتر شود یا یکی از دشمنان هسته ای این بازیگر به پیشرفت چشمگیری در فناوری دست یابد، واشنگتن می تواند به سرعت به حدود 4000 کلاهک هسته ای استراتژیک ذخیره شده دسترسی پیدا کند.

اینجاست که بازدارندگی هسته ای گسترده وارد عمل می شود. واشنگتن باید به نحوه واکنش کشورهایی مانند ژاپن توجه زیادی داشته باشد. ژاپن با تهدید هسته ای بالقوه نه تنها از سوی چین و روسیه، بلکه از سوی کره شمالی (که توانایی های هسته ای نسبتا ابتدایی آن را نباید دست کم گرفت) مواجه است. با این حال، بازدارندگی گسترده یک نتیجه قطعی نیست – به ویژه برای متحدان آمریکا.

این مفهوم در جنگ سرد نسبتاً ساده بود، زیرا اتحاد جماهیر شوروی به تنهایی به عنوان یک ابرقدرت هسته ای مانور می داد. اما مفهوم بازدارندگی هسته ای امروزه به تفسیر هر یک از قدرت های هسته ای از نفوذی که دارند بستگی دارد. متحدان با تهدیدات هسته ای و متعارف فزاینده ای از سوی روسیه، چین و کره شمالی روبرو هستند و ممکن است نگران اعتبار تضمین های آمریکا باشند. در طول جنگ سرد، ایالات متحده تمام تلاش خود را کرد تا اطمینان حاصل کند که برنامه بازدارندگی خود معتبر و مؤثر تلقی می شود، از جمله از طریق سیاست های اعلامی قوی که خروج از تعهدات بازدارندگی هسته ای را بسیار دشوار می کرد. در شرایط کنونی، ایالات متحده باید با متحدان خود در مورد آنچه برای تامین امنیت آنها نیاز است رایزنی دقیق انجام دهد.

مهر و موم